προπερισπώ

προπερισπώ: προπερισπῶ, -άω, ΝΑ

γραμμ. τονίζω με περισπωμένη την παραλήγουσα λέξης

νεοελλ.

(η μτχ. μέσ. ενεστ.) προπερισπώμενος, -ένη, -ο

αυτός που παίρνει περισπωμένη στην παραλήγουσα («προπερισπώμενη λέξη» — λέξη που τονίζεται με περισπωμένη στην παραλήγουσα σε αντιδιαστολή προς την περισπώμενη, η οποία παίρνει περισπωμένη στη λήγουσα)

αρχ.

το ουδ. ως ουσ. τὸ προπερισπώμενον

λέξη που τονίζεται με περισπωμένη στην παραλήγουσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + περισπῶ «τονίζω με περισπωμένη»].

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

προπερίσπασις — άσεως, ἡ, Α [προπερισπῶ] γραμμ. ο τονισμός τής παραλήγουσας με περισπωμένη … Dictionary of Greek
προπερισπωμένως — Α επίρρ. με περισπωμένη στην παραλήγουσα. [ΕΤΥΜΟΛ. < προπερισπώμενος, μτχ. μέσ. ενεστ. τού προπερισπῶ] … Dictionary of Greek
σπάω — σπῶ, άω, ΝΜΑ νεοελλ. βλ. σπάζω μσν. αρχ. 1. ανασπώ, βγάζω από τη θήκη (α. «ξίφος σπάσαντα», Ευρ. β. «φάσγανον σπάσας χερί», Ευρ.) 2. προκαλώ συστροφή ή σπασμό αρχ. 1. τραβώ προς το μέρος μου και αποσπώ, κόβω («σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε», Ομ. Οδ … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias